Zakłady bukmacherskie traktowane są często jako forma rozrywki, ale niestety rozrywka ta bardzo łatwo może przerodzić się w uzależnienie. Jeśli masz problem z grą, sprawdź gdzie szukać pomocy.
Nałogowy hazard to jedno z najgroźniejszych uzależnień behawioralnych. Choroba jest bardzo podstępna, bo początkowo trudno zauważyć jej objawy. Hazardzista, który nie może już żyć bez obstawiania zakładów bukmacherskich często usprawiedliwia się potrzebą odegrania i tłumaczy najbliższym, że to po prostu jego hobby. Dostęp do takich gier jest natomiast bardzo łatwy i powszechny, ponieważ zakłady bukmacherskie są legalne. Poczucie przekroczenia granicy pojawia się dopiero wtedy, gdy domowe finanse są w ruinie, a wierzyciele coraz głośniej domagają się zwrotu pieniędzy. W tym artykule podpowiadamy, gdzie osoba uzależniona od zakładów bukmacherskich może (i powinna) szukać pomocy.
Grupy wsparcia
Pierwszym krokiem, który warto wykonać po zdiagnozowaniu u siebie uzależnienia od hazardu, jest zadzwonienie pod specjalny numer telefonu zaufania uruchomiony przez Instytut Psychologii Zdrowia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Ten sam instytut prowadzi także poradnię mailową, co jest lepszym rozwiązaniem dla osób, które o swojej skłonności nie chcą rozmawiać przez telefon.
Własny telefon zaufania prowadzi także organizacja Anonimowi Hazardziści. Jest to prężnie działająca grupa założona przez hazardzistów, którzy poradzili sobie już z tym problemem i teraz niosą pomoc osobom będącym w identycznej sytuacji. Wszystko odbywa się na zasadzie wolontariatu, nie trzeba za nic płacić. Anonimowi Hazardziści organizują mityngi w całym kraju. Takie spotkania są bardzo pomocne w procesie wychodzenia z nałogu. Można podczas nich poznać historie innych ludzi, skonfrontować je z własnymi doświadczeniami i poznać skuteczne sposoby walki z patologicznym obstawianiem u bukmacherów.
Leczenie w ośrodku
W przypadku bardzo ciężkiego uzależnienia od gier hazardowych, chodzenie na mityngi grup wsparcia może nie wystarczyć. Wówczas nałogowiec powinien skorzystać ze specjalistycznej pomocy. Udzieli mu jej poradnia lub ośrodek leczenia uzależnień. Takie punkty działają we wszystkich miastach wojewódzkich, a ich adresy można znaleźć w Internecie.
W Polsce działa również sporo prywatnych ośrodków leczenia uzależnień. Za terapię trzeba zapłacić, ale w zamian jest ona prowadzona w bardzo komfortowych warunkach. Zajęcia odbywają się w małych grupach, hazardzista może także korzystać z indywidualnych sesji, a program leczenia jest dobierany ściśle do jego potrzeb i cech charakteru.
Jak przebiega leczenie?
Wszystko zależy od stopnia uzależnienia oraz od tego, jaką motywację do walki z nałogiem ma hazardzista. W najcięższych przypadkach konieczne może się okazać włączenie terapii farmakologicznej. Odpowiednio dobrane leki pozwalają graczowi zapomnieć o potrzebie obstawiania, niwelują dokuczliwe objawy odstawienne, poprawiają nastrój i umożliwiają względnie normalne funkcjonowanie (m.in. wykonywanie obowiązków zawodowych).
Pamiętaj!
Nie ma środka farmakologicznego, który w 100% leczy z uzależnienia od hazardu. Niezbędna jest także prawidłowo przeprowadzona terapia i silna chęć uzależnionego do pokonania nałogu.
Leczenie nałogowego hazardu jest bardzo żmudnym procesem, w którym wykorzystuje się przede wszystkim psychoterapię. Kluczowe znaczenie ma to, aby hazardzista uświadomił sobie, że granie wcale nie poprawia mu nastroju i nie jest mu potrzebne do szczęścia. Terapeuci są bowiem zgodni, że motywowanie leczenia wyłącznie chęcią wyjścia z kłopotów finansowych nie przynosi spodziewanych efektów i rodzi poważne ryzyko szybkiego powrotu do nałogu.
Niezbędne wsparcie najbliższych
Walka z uzależnieniem na własną rękę, nawet przy wsparciu terapeuty, jest niezwykle trudna. Największe szanse na wyjście z nałogu i jego kontrolowanie mają te osoby, które mogą liczyć na wsparcie rodziny czy bliskiej osoby. Uzależnienie od hazardu jest dramatem nie tylko dla najbardziej zainteresowanego, ale też dla wszystkich, którym na nim zależy. Nieprzypadkowo używa się terminu „współuzależnieni”.
Zadaniem bliskich jest zarówno kontrolowanie, by hazardzista nie miał możliwości dalszego realizowania nałogu (np. ograniczenie mu dostępu do internetowych bukmacherów oraz do pieniędzy), ale także ciągłe budowanie jego poczucia własnej wartości. Nałogowiec musi czuć, że pomimo wyrządzonych krzywd, nadal jest kochany i potrzebny. Robienie mu awantur, ciągłe wspominanie przegranych pieniędzy i straconego czasu w niczym nie pomoże. Jedynym rozwiązaniem jest daleko idąca empatia.
Na koniec warto podkreślić, że z hazardu nie da się do końca wyleczyć. Można natomiast skutecznie kontrolować tę chorobę. Hazardzista powinien sobie jednak zdać sprawę, że już do końca życia będzie musiał mieć się na baczności. Objawy uzależnienia mogą wrócić w każdej chwili, np. podczas oglądania meczu czy przechodzenia obok punktu przyjmującego zakłady bukmacherskie. To bardzo podstępna choroba i pod tym względem nie ustępuje alkoholizmowi, narkomanii czy lekomanii.
